Ik heb een vriendin, Katja. Geen echte vriendin, maar meer een maatje. Een platonische collega. Zo iemand waar je goede raad aan geeft, een dikke knuffel en één enkele keer iets meer. Maar dat was een fout, ik geef het toe. Met maatjes ga je beter niet naar bed.
Maar wat ik vandaag wil vertellen, heeft niets te maken met onze eenmalige, onherhaalbare en louter vriendschappelijke one-night-stand.
Nee, vandaag wil ik het hebben over haar nieuwe vriend. Laten we hem voor de gemakkelijkheid Robin noemen. Niet omdat hij van de armen steelt en aan de rijken geeft, maar omdat hij lijkt op Kevin Costner. "Een goede keuze", hoor ik u denken, "ik wil Kevin wel elke nacht in mijn bed". Maar dan ken je deze Robin nog niet. Deze Robin is bijna net zo erg als haar vorige twee minnaars, Reginald I en Reginald II.
Nee, ze waren niet van adel, die twee, maar Katja hield blijkbaar van mannen met de naam Reginald.
Reginald I was een dief, een leugenaar en een bedrieger."Een echte man dus" hoor ik enkele vrouwen daar denken, maar alles wat je zegt ben je zelf, dus voilà !
Reginald I had geen baan en woonde in bij Katja. Zij voedde hem, kocht hem nieuwe kleren om te gaan solliciteren, en verwende hem zoals ikzelf ook graag verwend zou willen worden. Beetje bij beetje merkte ze echter dat hij liever thuis bleef televisie kijken dan werk te gaan zoeken. En dat er steeds vaker dingen verdwenen in het huis. Eerst dure kunstboeken en reisgidsen, later zilverwerk en vazen. Toen ze hem daarmee confronteerde en hij wenend vergiffenis vroeg, gaf ze hem een ultimatum. Werk zoeken of opkrassen. Enkele weken later had hij werk gevonden. Marketing Manager bij een bekende importeur van sterke dranken. Niet slecht voor iemand die al een paar jaar werkloos was, hé ?
Elke avond kwam Reginald I thuis met flessen drank. Zogenaamde staaltjes. Elke avond was het feest bij Katja en Reginald met pastis, whiskey-cola en Vodka-Red Bull. De ontnuchtering (letterlijk en figuurlijk) kwam een tijdje later toen Katja (dolgelukkig en zo naïef als een bakvis) naar de bewuste firma belde om de marketing manager uit te nodigen voor een romantisch weekendje Parijs).
Primo : de Marketing Manager was niet Reginald I, maar een oude vent en hoewel hij graag mee wilde naar Parijs, was dit niet wat Katja had verwacht.
Secundo : Er had nooit een Reginald I bij hen gewerkt, oh ja toch, die jonge gast die gedurende 1 week promotiemateriaal had afgeleverd in de supermarkten, maar die toen ontslagen was omdat hij flessen had gestolen..
Tertio : Reginald I had de bui zien hangen en was met de noorderzon vertrokken.
En wat ik me dan afvraag : wat zien vrouwen toch in zulke mannen ?
Wordt vervolgd : binnen twee weken : het verhaal van Reginald II en Robin I
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten