Toen Rob een jaar of 10 was, had zijn vader me een hagedis gekocht. Zo’n gifgroene die van ver wel gevaarlijk leek maar eigenlijk niemand kwaad deed in zijn terrarium. Wat niet van Rob's vader gezegd kon worden, die vaak dronken was en hem gewaarschuwd had dat hij Rob een pak rammel zou geven als er ooit iets met die hagedis zou gebeuren.
Op een dag was hij weer naar de kroeg, en speelde Rob met papa's golfclubs. Het gaf hem echt wel een kick omdat hij wist dat zijn vader woedend zou zijn als hij hem zou betrappen. Maar pa kwam zelden voor middernacht thuis, dus zoveel risico liep Rob ook weer niet. Hij had een echt golfparcours gecreëerd met plastic bekertjes als holes. Hole 8 was de moeilijkste. De golfbal moest eerst eerst over de stofzuiger vliegen en dan in zo’n bekertje belanden.
Bij de derde poging slaagde hij erin om de bal erover te krijgen…recht in de terrarium (eigenlijk een oude aquarium). Het glas brak gemakkelijk, en de hagedis vloog de woonkamer uit. Zijn moeder kwam woedend binnen en riep dat hij alle ramen en deuren moest sluiten. Maar de hagedis hebben ze nooit teruggevonden.
Het werd al laat en Rob's vader zou elk ogenblik thuis komen, dus ging hij met een bang hart naar boven en wachtte tot hij zou binnenkomen om hem een paar rake klappen te verkopen. Met die gedachte viel hij toen in slaap.
De volgende dag werd Rob wakker door geroep. Zijn moeder stond z’n vader uit te schelden voor rotte vis omdat hij in een dronken bui de terrarium had gebroken en de hagedis had laten ontsnappen. Zijn vader heeft nooit de waarheid gekend, en voelt zich waarschijnlijk nog altijd schuldig voor de dag toen de hagedis verdween.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten