"Als je geboren wordt, ga je door een soort poort heen. Die is eigenlijk te klein, maar je moet er doorheen...en dan opent zich een gigantische ruimte. Dat proces herhaalt zich telkens, op een andere manier. Elke keer dat je in je leven een soort stilstaande fase hebt, of gedeprimeerd bent, zit je vlak voor zo'n punt. Je beweegt naar zo'n fuik toe en je denkt : daar kan ik niet doorheen. Maar je moet wel en daarna ontdek je weer oneindige mogelijkheden.
Dat soort perioden heeft zo'n belangrijke functie. Je mag nooit denken "hier kom ik niet doorheen". Je moet altijd proberen over je eigen grenzen te gaan.
-Stef Bos-
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten