Onlangs las ik een interessant boek over Sibilles, u weet wel die vrouwen in de klassieke oudheid die spontaan en ongevraagd de toekomst voorspelden. De bekendste waren waarschijnlijk die van Delphi. Een leuke anecdote komt van Herophile, één van de beroemdste Sibilles van Cumae. Lucius Tarquinius Superbus, beter bekend als Koning Tarquinius de Hoogmoedige, was de laatste koning van Rome en Herophile bood hem een hele reeks toekomstvoorspelling aan voor een prijs die beduidend hoger lag dan wat de koning wenste te betalen.
Herophile besloot toen een aantal voorspellingen te verbranden, en de overschot voor dezelfde prijs te verkopen. Tarquinus weigerde opnieuw. Daarop verbrandde zij bijna alle voorspellingen, en bood de laatste aan, nog steeds voor dezelfde prijs. Tarquinius was zo nieuwsgierig naar wat er overbleef, dat hij het hoge bedrag toch betaalde.
Ik vraag me soms af wat mijn leven nog allemaal te bieden heeft. Ik heb al zoveel bereikt, ben dolgelukkig en als het allemaal nu zou ophouden, dan zou ik tevreden kunnen terug kijken op mijn verleden. Ik beeld me soms in dat ik op mijn begrafenis boven mijn kist zweef, luister naar de lieve woorden van de aanwezigen. Klinkt dat morbide? Voor mij in elk geval niet.
Weet je wat, ik wil mijn toekomst niet kennen. Herophile de Sibille kan ze houden, ik ontdek alles zelf wel aan mijn eigen ritme.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten